Prekursor: Danny Hillis
A gdyby tak instytucje i politycy podejmowali swoje decyzje, biorąc pod uwagę perspektywę najbliższych 10 tys. lat? Wyzwaniu temu stara się sprostać Danny Hillis i współzałożona przez niego fundacja The Long Now.
Wynalazca, naukowiec, inżynier, autor i wizjoner – Danny Hillis – jest pionierem będącej obecnie podstawą budowy większości superkomputerów koncepcji procesorów równoległych, a także autorem technologii macierzy dyskowych RAID używanej do przechowywania dużych baz danych. Hillis posiada setki patentów amerykańskich, obejmujących komputery równoległe, interfejsy dotykowe, macierze dyskowe, metody zapobiegania fałszerstwom oraz różne urządzenia elektroniczne i mechaniczne.
Technologia to wszystko, co jeszcze nie działa.
Danny Hillis przyszedł na świat w Stanach Zjednoczonych jako syn biostatystyczki i wojskowego epidemiologa. Ze względu na typowe dla członka żołnierskiej rodziny okresowe migracje, do 12. roku życia nie chodził do szkoły, a był uczony w domu przez rodziców. Zaowocowało to zainteresowaniem matematyką, biologią i inżynierią. Dostał się na studia na neuropsychologię MIT, gdzie trafił do laboratorium sztucznej inteligencji Marvina Minsky’ego.
Prowadzący był pod tak dużym wrażeniem poprawek, które Daniel zaproponował do projektu komputera, nad którym trwały prace, że zaproponował, by ten został jego „pełnoetatowym” studentem. W efekcie Hillis zmienił kierunek studiów na matematykę, a po jej skończeniu – informatykę. W 1983 r. za namową Minsky’ego założył Thinking Machines Corporation. Z nadzieją na zapoczątkowanie sztucznej inteligencji firma budowała przez następną dekadę najszybsze komputery na świecie.
Jestem przekonany, że my, ludzie, jesteśmy dopiero na początku naszej podróży, na drodze do stania się czymś wspanialszym, niż możemy sobie wyobrazić
W 1996 roku Hillis założył wraz ze Stewartem Brandem fundację The Long Now. Jej zadaniem jest rozwinięcie wielopokoleniowej perspektywy na problemy cywilizacyjne. Jej najsłynniejszym projektem jest zegar mechaniczny, zaprojektowany w sposób gwarantujący precyzję pokazywania czasu przez co najmniej 10 000 lat. Urządzenie zostało wbudowane w górskie zbocze w zachodnim Teksasie. Siłami fundacji stworzono także współczesny odpowiednik Kamienia z Rosetty. Na niewielkim niklowym dysku zapisano mikroskopijną czcionką (czytelną przy 650-krotnym zbliżeniu) 13 tys. stron informacji o 1 500 języków – w tym tych, które najprawdopodobniej wymrą w XXI wieku.
W ubiegłym wieku stolarze używali do odnowienia stropu oksfordzkiego College Hall drewna z dębów, które posadzono w 1386 roku. XIV-wieczny budowniczy posadzili je wtedy z myślą o momencie, gdy belki będą wymagały wymiany. Czy stolarze posadzili nowe drzewa, aby ponownie zastąpić belki za kilkaset lat?
W XXI w. Hillis kontynuował tworzenie projektów mających systematyzować wiedzę ludzkości i stanowić odpowiedź na problemy przyszłości. Na podstawie prac Danny’ego oraz założonej przez niego interdyscyplinarnej grupy inżynierów, naukowców i artystów, „Applied Minds”, powstał ułatwiający dostęp do wiedzy (przede wszystkim z Wikipedii, ale i innych źródeł) Google Knowledge Graph.
Wszystko to sprawia, że do działalności Hillisa można odnieść motto przyświecające fundacji The Long Now: Mamy nadzieję, że pomożemy sobie nawzajem być dobrymi przodkami. Mamy nadzieję, że zachowamy razem szerokie możliwości dla przyszłości. Przydałoby się, by zgodnie z tymi hasłami i z uwzględnieniem perspektywy funkcjonowania ludzkości przez następne 10 tys. lat działali nie tylko myśliciele, ale także stanowiący prawo decydenci na całym świecie.