Prekursor: Tom Gruber
Informatyk, wynalazca, przedsiębiorca. Współtwórca rewolucyjnej z punktu widzenia interakcji człowiek-maszyna aplikacji Siri. Zwolennik postrzegania sztucznej inteligencji jako narzędzia poszerzania ludzkich możliwości: Tom Gruber.
Tom Gruber studiował psychologię i informatykę. Na obranej przez siebie ścieżce kariery pełnymi garściami czerpie z obu tych kierunków. W ramach obronionej w 1984 r. pracy magisterskiej przygotował komputerowego asystenta komunikacji dla osób niebędących w stanie porozumiewać się z otoczeniem w inny sposób. Cztery lata później zyskał tytuł doktora informatyki za dysertację poświęconą pozyskiwaniu informacji przez sztuczną inteligencję. W kolejnych latach wdrażał projekty stanowiące praktyczne zastosowanie jego teorii w Laboratorium Systemów Wiedzy na Uniwersytecie Stanforda. W działalności akademickiej i komercyjnej koncentrował i koncentruje się na tworzeniu oprogramowania wykorzystującego zasoby globalnej sieci w celu wspierania uczenia się przez ludzi, facylitacji współpracy, dzielenia się wiedzą oraz jej skuteczniejszego pozyskiwania.
Najbardziej znanym owocem pracy Toma Grubera jest Siri – inteligentny asystent wyszukujący w Internecie informacje potrzebne użytkownikowi. W 2010 r. spółka odpowiedzialna za rozwój aplikacji została kupiona przez Apple. Dziś program jest integralną częścią systemów operacyjnych iOS oraz macOS.
Inspiruje mnie projektowanie interfejsów, których ludzie naprawdę potrzebują i które uwielbiają wykorzystywać.
Wraz z rozwojem technologicznym – w sytuacji, gdy automatyzacja i systemy komputerowe coraz częściej przejmują prace dotychczas wykonywane przez ludzi – powraca pytanie „człowiek czy maszyna”. Odpowiedzią Toma, propagującego ideę „humanistycznej sztucznej inteligencji” jest „człowiek dzięki maszynom i przy wsparciu maszyn”. W swoim wystąpieniu w ramach TED Gruber wykazuje, że dzięki połączeniu ludzkich umiejętności i komputerowych algorytmów można zwiększyć wykrywalność raka w typowej procedurze diagnostycznej do 99,5%. Taki wynik jest nieosiągalny obecnie ani dla ludzi, ani dla systemów sztucznej inteligencji analizujących próbki. Co więcej, systemy sztucznej inteligencji są w stanie wielokrotnie zwiększyć efektywność pracy inżynierów i mogą według Grubera być w przyszłości odpowiedzią na problem zaburzeń pamięci zyskujący na znaczeniu wraz ze starzeniem się społeczeństw.
Wierzę, że sztuczna inteligencja powinna wykorzystywać technologię po to, by wzmacniać ludzkie umiejętności, poszerzać możliwości naszych umysłów i ciał – sprawiać, że będziemy lepszymi ludźmi.
Jak wynika ze słów Grubera, trwa epoka renesansu sztucznej inteligencji. W ciągu kilku lat AI zyskała nieosiągalne przez dekady umiejętności – jak rozpoznawanie i rozumienie mowy, tekstu i obrazu. „Mamy wybór, w jaki sposób skorzystamy z tej potężnej technologii. Możemy zdecydować się na użycie sztucznej inteligencji
jako konkurującego z nami narzędzia automatyzacji. Możemy jednak zamiast tego wykorzystać sztuczną inteligencję, aby przezwyciężyć nasze ograniczenia poznawcze i robić to, co chcemy robić, tylko lepiej. (…) To właśnie sztuczna inteligencja warta rozpowszechniania.”
