Prekursor: William Grey Walter
Choć powszechne stają się dopiero dziś, pierwsze roboty autonomiczne powstały już w latach 40. XX wieku. Jednym z pionierów w tej dziedzinie był badający fale mózgowe brytyjski neurofizjolog i robotyk, William Grey Walter.
William Grey Walter przyszedł na świat w 1910 r. w Stanach Zjednoczonych jako jedyne dziecko pary dziennikarzy. Gdy miał 5 lat, jego rodzina przeprowadziła się do Wielkiej Brytanii. To właśnie tu się kształcił – początkowo w Westminster School, a następnie w King's College w Cambridge. Jego naukowe zainteresowania od początku dotyczyły przede wszystkim nauk przyrodniczych. Nie uzyskawszy na Cambridge stypendium naukowego, prowadził neurofizjologiczne badania w londyńskich szpitalach, a następnie w Burden Neurological Institute w Bristolu w latach 1939-1970.
Mózg to coś znacznie więcej niż różowo-szara galaretka – nawet dla naukowców to przede wszystkim organ wyobraźni.
Pierwszym obiektem naukowego zainteresowania Waltera były fale mózgowe. Skonstruował on własną wersję elektroencefalografu, zobaczonego po raz pierwszy w laboratorium jego wynalazcy, Hansa Bergera. To właśnie z użyciem maszyn tego typu dokonał szeregu odkryć w Burden Neurological Institute. Jako pierwszy określił poprzez triangulację położenie w obrębie płata potylicznego źródła najsilniejszych fal alfa. Stworzył także metodę wykorzystania fal delta do lokalizowania guzów mózgu lub zmian odpowiedzialnych za epilepsję. Opracował także pierwszą maszynę do topografii mózgu opartą na EEG, wykorzystującą szereg spiralnych kineskopów połączonych ze wzmacniaczami dużej mocy.
Jednak jego najbardziej rozpoznawalnym wynalazkiem są elektroniczne roboty autonomiczne. W końcowych latach piątej dekady XX wieku William Grey Walter chciał udowodnić, że sekret działania mózgu tkwi w sposobie połączeń między komórkami. Posiadając właściwie jedynie czujniki dotyku i światła (odpowiadające w zasadzie dwóm komórkom nerwowym), zbudowane przez niego trójkołowe pojazdy były w stanie samodzielnie omijać przeszkody i przemieszczać się w stronę nadającej sygnały świetlne stacji ładowania. Skonstruowane w latach 1948-1949 „Machina Speculatrix” o imionach Elmer i Elsie, zwane także „żółwikami”, oraz ich późniejsze modyfikacje służyły jako trafne modele zachodzących w mózgu procesów – realizacji skryptów czy kojarzenia ze sobą bodźców na drodze warunkowania.
Mechanizm uczenia się jest jedną z najbardziej fascynujących i zaskakujących zagadek w dziedzinie biologii.
Praca William Waltera nad autonomicznymi robotami zainspirowała kolejne pokolenia badaczy robotyki. Wykiełkowała z niej koncepcja BEAM, w ramach której zachowania maszyn opierają się – tak jak w przypadku organizmów żywych – na związkach pomiędzy bodźcami i reakcjami. Neurofizjolog stworzył także podwaliny, na których powstały wykorzystywane w dzisiejszej logistyce autonomiczne roboty mobilne – AMR. W instytucie, z którym Walter był przez lata związany, ale także w wielu innych ośrodkach na całym świecie trwają dziś zapoczątkowane przez niego badania dążące do zrozumienia i rozwoju autonomicznych systemów, które wykazują inteligentne zachowanie i są w stanie podejmować właściwe decyzje bez pomocy człowieka.